ابراهیم میرزایی متولد ۱۳۱۸ است که پدرش اهل رشت و مادرش اهل گرگان بوده است . و در سال ۱۳۳۷ دبیرستان نظام را در سن ۱۸ سالگی به اتمام رسانده است . در سال ۱۳۴۰ تا ۱۳۴۴ دانشکده افسری را در نیروی مخصوص کماندویی به اتمام رسانیده است . در این دوره وی به عنوان واحد ورزش کاراته را تا پایان کمربند سبز در کاراته گذرانده است . از سال ۱۳۴۴تا۱۳۴۹به منظورآموزش نیروهای مخصوص وادامه تحصیلات سفرهایی به کشورهای آمریکا – انگلیس – فرانسه – ژاپن – کره – لبنان – تایوان (چین تایپه) و… میکند ودرادامه این ۵ سال حدود ۹دوره خارجی می بیند که آخرین آنها در تایوان مرکز کانگ فو کاراتو (لیونگ فو) می باشد.
وی پس از آموزش رزمی و فنون نبرد تن به تن کاراته گوجوریو و تکواندو که در آن زمان فقط برای نیروهای مخصوص نظامی مجاز بود را به اتمام رسانده و درسال۱۳۴۷دکترای افتخاری کاراته را از ژاپن کسب و در سال ۱۳۴۸ مشکی دان ۴ تکواندو را دریافت می کند .
هرساله از میان افسران زبده رنجر – دلتافورس – کلاه سبزها – کلاه قرمزها و… از ایران – انگلیس – آمریکا تعداد محدودی به ستادی به نام کمربند سیاهان کانگ فوکاراتو که مقر آن درتایوان و در معبدی که متعلق به لیونگ فو بود اعزام می شدند. و در این معبد تحت عنوان کانگ فو کاراتو آموزشهای سخت را می دیدند. درسال ۱۳۴۹ برای فراگیری آموزش های دوره مذکور به تایوان اعزام شد و شال مشکی خط قرمز (دکترا) را از این مرکز دریافت کرد. بعد از اینکه استاد میرزایی از دوره فوق بازگشت، تز خود را با توجه به دکترای افتخاری کاراته از ژاپن اعلام کرد.
در صحت و سقم شروع فعالیت کاراته و تکواندو وی که زیر نظر چه استادی کار نموده است اطلاعات دقیق و روشنی در دست نیست ولی این دوره ها را مربیان انگلیسی ، ژاپنی ، کره ای و امریکایی در دانشکده نظام آموزش می دادند و آنچه مسلم است وی تا سال ۱۳۵۱ که به تنظیم کتاب کاراته ذن کاراته پرداخته است در کاراته گوجوریو دان ۷ را داشته و آنرا تحت نظر خود در یگان رزم تن به تن نیروی زمینی آموزش می داده است و در همان کتاب از کن فو و بعضاً از کن فوکاراتو نام برده است, (این کتاب اولین انتشار درزمینه ورزشهای رزمی و کاراته درایران می باشد و درسال ۱۳۵۲ به چاپ رسید. ایشان درهمین کتاب از کن فو و بعضا (از کن فوکاراتو نام می برد). ایشان در آن زمان به خاطر وجود برخی مشکلات وحضور بعضی افراد نمی توانست به صورت علنی تز خود را اعلام و کانگ فو را آموزش دهد لذا درهمین کلاسها به نام کاراته به تعدادی خاص کانگ فو آموزش می داد . وی مردی سریع ، پر جنب و جوش و محکم بود . تز علمی کونگ فو توآ را استاد از سال ۱۳۵۲پایان رساند .
در آن زمان کاراته به صورت انحصاری در دست سازمان ویژه ای که مجوز آموزش آن را داشت اداره می شد و ریاست آن را ارتشبد مین باشیان عهده دار بود. گفته میشود شروع فعالیت کاراته درایران سال ۱۳۴۳ وبنیانگذار آن دکتر فرهاد وارسته می باشد.که تاسال ۱۳۵۰ کمتر به صورت عمومی آموزش داده می شد ولی در دانشکده افسری تعدادی محدود را با سفارش و روابط غیر ارادی تحت نظر یارومه در باشگاه کاراته ثبت نام نمودند و راه اندازی آن به صورت عمومی کم کم شروع شد به طوری که ازسال ۱۳۵۳ برخی از افسران نظامی در استانهای مختلف کشور نسبت به آموزش این فنون در سطح کشور اقدام نمودند.شروع فعالیت کانگ فو توآ ابتدا در تیپ نوحد در اواخر سال ۱۳۵۱ با نام های کن فو کاراتو دوره های رنجر – جنگ تن به تن و زنده ماندن در شرایط سخت می باشد و چون ایشان فرماندهی این یگان رابه عهده داشت سعی می کرد در بدترین شرایط نیروهای مخصوص را آموزش بدهد.ایشان آموزش دوره مخصوص خودش را زیرنظر مربیان انگلیسی ودوره موانع سقوط آزاد را زیر نظر مربیان آمریکایی میگذراند و بعدا(به عنوان اصلی ترین فرد این دوره ها) فرماندهی این یگان را می پذیرد.
ایشان در سال ۱۳۵۳ مدال افتخاری طلا را برای خدمات به ورزش از اتحادیه اروپایی مبارزه و زور آزمایی دریافت می کند.یارومه تا این زمان دارای دکترای تن وروان – فوق لیسانس فلسفه -لیسانس علوم – و لیسانس روانشناسی می باشد.
ایشان در همان سال ۱۳۵۳ پس از ارائه تز خود به کمیته المپیک لبنان در بیروت گواهینامه وتاییدیه سبک خود را که درآن کمیته به ثبت میرساند دریافت می کند و برای اخذ دانشنامه پروفسورا از مرکز لیونگ فو در تایوان تز علمی و تکمیلی خود را به آنجا می فرستد که این تزبه همراه شالبند قرمز او در این مرکز مورد تاییدقرار می گیرد.
ایشان درسال ۱۳۵۶ با ارائه تزعلمی خود در دانشکده مریلند آمریکا دو مدرک بین المللی دکترا در زمینه فلسفه و فیزیک و یک پروفسورا با عنوان فیزیولوژی انرژی انسان در ابعاد روان دریافت می کند. ایشان میگوید
“من خیلی نادان در کانگ فو وارد شدم یک فرد چینی مرا به این هنر علاقمند نمود. او فقط نیروی فوق العاده آن را به من فهماند و سپس درپی آن سخت به تلاش افتادم و ازایران خارج شدم و درکشورهای مختلف با مکاتب این هنر آشنا شدم و پس از ارائه تز و پایه گذاری آن در ایران ابتدا با ۵ نفر شروع به کار کردم و در حال حاضر(۱۳۵۴) تعداد۱۱۷۳۰نفر در مراکز کانگ فو توآ به تمرین مشغول می باشند.